Świąteczne jaja

Nie wiem czy polskie media poświęciły choć trochę czasu pewnemu wydarzeniu, któremu, oprócz „ataku zimy” i groźbie świątecznych strajków British Airways na Heathrow, udało się zdominować brytyjskie media. Niektórym znany może być program X Factor (odpowiednik polskiego Idola), który od ładnych kilku lat produkuje „artystów” i zalewa ich „przebojami” listy. Nie bez przesady można powiedzieć, że sam program, jego uczestnicy oraz sędziowie są nieustannie na ustach większości wyspiarzy. Człowiekiem stojącym za całym programem jest Simon Cowell (odpowiednik polskiego Kuby Wojewódzkiego – sarkastyczny, bezpośredni i nie owijający w bawełnę). Cowell to producent muzyczny, jeden z najbogatszych ludzi w UK oraz dyktator kreujący gusta muzyczne przeciętnego anglika. Jak łatwo się domyśleć – nie każdemu może się to podobać a fakt, że jego „produktom” od pięciu lat udaje się zdominować prestiżową, przedświąteczną listę przebojów tylko dodaje oliwy do ognia…

Pewnej parze przyszedł do głowy pomysł, żeby nie tylko zbojkotować X Factora ale także zdetronizować nowego kandydata do świątecznego przeboju – Joe McElderry. Jak? Inicjując akcję na portalu Facebook i prosząc ludzi, podobnie jak oni zmęczonych X Factorem, o kupowanie singla Rage Against The Machine „Killing in the Name„. Tym, którzy nie znają (nawet mi się do tego nie przyznawać!!!) powiem, że to bardzo energetyczny, gitarowy numer traktujący o skorumpowanej policji amerykańskiej oraz namawiający do bojkotu wszelakich władz. Jednym słowem – anarchia! Choć numer nawet dzisiaj brzmi świeżo to ma już dobrych 16 lat!!!!

Sam fakt, że na utwór do walki wybrano właśnie Killing in… już zasługuję na duży ukłon ale co w tej historii jest najciekawsze to poparcie społeczne z jakim ta akcja się spotkała. Media pomogły, podchwyciły temat i uważnie śledziły wyścig pomiędzy singlem RATM a singlem Joe McElderry’ego. Koszt singla to 0.79 funta i kiedy piszę te słowa, 500.000 ludzi kupiło cyfrową wersje tej piosenki a prawie milion wyraziło swoje poparcie dołączając do petycji. Mając raczej niskie zdanie o gustach muzycznych przeciętnego brytola muszę oddać hołd wszystkim, którzy wzięli udział w tej akcji i udowodnili mi, że się mylę i, że nie każdemu wystarcza papka podawana nam w radiu i TV.

Po tygodniu zaciętej walki łeb w łeb, „Killing in the Name” Rage Against the Machine, jedna z moich ulubionych piosenek, przy której dziecięciem będąc machałem krótko przystrzyżonymi włosami, wygrała!!!!

Koniec roku 2009 rozpoczyna się więc pozytywnym akcentem. Pokazuje, że można stanąć pod prąd a nawet, przy wspólnym wysiłku, zmienić bieg rzeki! Ta piosenka przeżyła drugą młodość na zawsze wpisując się na karty muzycznej historii oraz nadając nowego znaczenia tekstowi.

Mam nadzieję, że Killing in the Name na stałe zagości teraz na świąteczne playlisty i będzie nutą wytchnienia od Mariah Carrie, Wham, McCartneya i innych smutów i jak piszą pomysłodawcy akcji w swoim oryginalnym manifeście: „czy nie byłoby super gdyby choć raz świąteczny hit zawierał w tekście słowo fuck?” Oooo! Tak!!!!